W dzisiejszych czasach niemal każda informacja jest przetwarzana cyfrowo. Dotyczy to też przesyłania na bieżąco informacji o ewolucji obserwowanego układu dynamicznego. Teoria entropii pozwala bezstratnie zakodować dany układ w postaci cyfrowej (przy pomocy tw. Kriegera), ale tylko z dokładnością do izomorfizmu miarowego. Jeśli chcemy zachować również strukturę topologiczną układu, to po pierwsze nie możemy liczyć na stworzenie układu izomorficznego, tylko co najwyżej na jego rozszerzenie, po drugie, może się okazać, że entropia (w tym wypadku topologiczna) nie jest odpowiednim parametrem dla takiej procedury. Aby stworzyć takie rozszerzenie, trzeba użyć innego parametru, tzw. entropii rozszerzeniowej symbolicznej (s.ex. entropy). W trakcie odczytu postaram się w przystępny sposób naszkicować zarys teorii takich rozszerzeń.