Referent: Jarosław Duda

Tytuł referatu: Dlaczego w fizyce warto zajmować się solitonami

Streszczenie: Pole elektryczne w centrum ładunku jest źle zdefiniowane — dobrze byłoby dołożyć jakąś nieliniowość pozwalającą w fizyczny sposób skleić to pole. Jeśli dodatkowo pole tłumaczyłoby ładunek elektryczny jako też topologiczny, dostalibyśmy kwantowanie ładunku i np. elektron byłby po prostu minimalizującą energię stabilną konfiguracją pola o takim więzie topologicznym — solitonem o niezerowej energii spoczynkowej (masie). Przez pierwszą część referatu pokażę, jak pogodzić takie mechaniczne obiekty z mechaniką kwantową: niedawne eksperymenty interferencji, tunelowania, kwantyzacji orbit dla makroskopowych kropelek oleju — jak wewnętrzny zegar daje solitonom też falową naturę oraz działa jako fundamentalny szum, jak na poziomie termodynamiki ich trajektorie rozmywają się do kwantowych orbitali, skąd się biorą kwadraty wiążące amplitudę z prawdopodobieństwem, jak rozumieć komputery kwantowe. Potem krótko opowiem o dwóch konkretnych modelach solitonowych cząstek — elektronu prof. Fabera oraz o dość podobnym polu elipsoid, którego rodzina solitonów wydaje się dobrze oddawać całą menażerię cząstek i ich dynamikę.