Nośnik informacji genetycznej, kwas deoksyrybonukleinowy (DNA), tworzy kompleks z białkami, tzw. chromatynę. Chromatyna zlokalizowana jest w jądrach komórek zwierzęcych — strukturach o średnicy rzędu 10e-5m, otoczonych błoną. Jednak nici DNA mieszczące się w jądrze komórkowym mogą mieć długość rzędu jednego metra. Chromatyna w jądrze komórki jest więc zwinięta i ułożona w struktury, podstruktury i zwoje o różnym stopniu upakowania. Struktury te podlegają stałej przebudowie. W czasie replikacji DNA, w procesach przepisywania informacji genetycznej na RNA, w procesach naprawy lokalnych uszkodzeń i podczas precyzyjnego rozdzielania chromatyny między potomne komórki zachodzą ściśle kontrolowane i dramatyczne — na skalę molekularną — zmiany organizacji przestrzennej chromatyny, jej upakowania i rozkładu w jądrze komórkowym. Tylko część tych procesów związanych z kondensacją lub dekondensacją chromatyny została poznana. Budowa wysokorzędowych struktur chromatyny, odwracalne procesy przebudowy tych struktur i mechanizmy ścisłej kontroli tych zjawisk pozostają w dużej mierze nieznane.